"With the eyes of a stranger"
Author: Ismini Karali
"The MindTripper"
Interior Architect - Designer
Greece
Socrates taught that beauty is the only thing in the world that does not need proof. And he was right. Nafplion belongs to this eternal imperishable category of the beautiful cities of the world, that welcomes the passage of time with the imperious attitude of a beauty that can not be touch or worn by it. And while the current capital of Greece, Athens, standing cultural almost cultural ruined, with almost no architectural identity anymore, the first capital of modern Greece, maintains miraculously its architecture, color and history.
Ο Σωκράτης δίδασκε ότι η ομορφιά είναι το μόνο πράγμα στον κόσμο που δεν χρειάζεται απόδειξη. Και είχε δίκιο. Το Ναύπλιο ανήκει σ' αυτήν την αιώνια άφθαρτη κατηγορία των ωραίων πόλεων που υποδέχεται το πέρασμα του χρόνου με την αγέρωχη στάση μιας καλλονής που δεν μπορεί να την ακουμπήσει η φθορά. Κι ενώ η τωρινή πρωτεύουσα της Ελλάδας, η Αθήνα, στέκεται πολιτιστικά σχεδόν κατεστραμμένη, με μια εικόνα χωρίς ταυτότητα πια, η πρώτη πρωτεύουσα της νεότερης Ελλάδας, διατηρεί τουλάχιστον σαν από θαύμα την αρχιτεκτονική, το χρώμα και την ιστορία της.
Nafplion, view from the sea - photo by Ismini Karali
This city seems to have it all: history, beauty, near by coasts, direct access to the capital and also it stands close to many interesting sites of Peloponnesus region. Still, an impressive nature, a great turnout tourists from home and abroad. Even a fertile valley with abundant crops that can comfortably cover the needs of the local people.
Αυτή η πόλη μοιάζει να τα έχει όλα: ιστορία, ομορφιά, κοντινές ακτές, άμεση πρόσβαση στην πρωτεύουσα και σε πολλές ενδιαφέρουσες κοντινές τοποθεσίες της Πελοποννήσου Ακόμη, μία εντυπωσιακή φύση, μεγάλη προσέλευση τουριστών από το εσωτερικό και το εξωτερικό. Ακόμη μια εύφορη πεδιάδα με άφθονες καλλιέργειες που μπορεί να καλύψει με άνεση τις ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού.
"Crossing the sea" - photo by Ismini Karali
However, a careful eye, will notice very quickly that in this paradise with colorful bougainvilleas that cover the narrow city streets and the old buildings of the Venetian conquerors that still stand proudly for centuries, there is a snake that is trying to destroy the absolute happiness of the people of this utopian beauty.
Ωστόσο, ένα προσεκτικό μάτι, πολύ σύντομα θα παρατηρήσει ότι σ' αυτόν τον επίγειο παράδεισο με τις πολύχρωμες μπουκαμβίλλιες που σκεπάζουν τα στενά δρομάκια της πόλης και τα παλιά κτίρια των Ενετών κατακτητών να στέκονται ακόμα αγέρωχα μέσα στους αιώνες, υπάρχει ένα φίδι που επιχειρεί να καταστρέψει την απόλυτη ευτυχία των κατοίκων αυτής της ουτοπικής ομορφιάς.
"Burge, the small fortress in the middle of the sea" - photo by Ismini Karali
It is the same internal enemy that threatens to destroy everything in this country: the mentality of its inhabitants. I do not know if the countries that I have visited in the past tormented by the same illness. The truth is that I have traveled a lot and not only in the capitals of the world. But in the provinces too, where in my opinion, beats the heart of a country. Where traditions and customs are preserved and the lifestyle of centuries can remain untouched and alive. Perhaps what I came there not be the absolute truth and maybe I saw everything with the eyes of a traveler who is thrilled to see a different culture of another country.
Είναι ο ίδιος εσωτερικός εχθρός που απειλεί να καταστρέψει τα πάντα σ' αυτήν τη χώρα: η νοοτροπία των κατοίκων της. Δεν ξέρω αν οι χώρες που έχω επισκεφθεί στο παρελθόν βασανίζονται από την ίδια ασθένεια. Η αλήθεια είναι πως ταξίδεψα αρκετά και όχι μόνον στις πρωτεύουσες του κόσμου. Αλλά και στις επαρχίες, όπου κατά την γνώμη μου χτυπάει η καρδιά μιας χώρας. Εκεί όπου διαφυλάσσονται οι παραδόσεις και τα έθιμα και ο τρόπος ζωής των λαών παραμένει ατόφιος και ζωντανός. Ίσως αυτά που συνάντησα εκεί να μην είναι η απόλυτη αλήθεια και να τα είδα όλα με τα μάτια ενός ενθουσιασμένου ταξιδιώτη που εκστασιάζεται με τη διαφορετική κουλτούρα ενός άλλου λαού.
"Ship at the harbor" - photo by Ismini Karali
"Arvanitia, the coast behind the old city" - photo by Ismini Karali
Einstein once said, that even worst evil of the corrupted people, causes the honest people who remain silent infront of injustice. So we would say the things with their own names. Paying a very high price for this passion for our country Greece, those of us who have it of course, we wonder how we allowed to destroy important privileges of our lives: our culture, our tradition, our food, our music, the architecture of a people who once delivered to mankind exquisite buildings of materialized wisdom. Wonder how we renounced anything Greek as inferior and replaced it with the culture of other nations. And this is bad, not because the culture of other peoples is worst than ours. But because we renounce our roots mercilessly and unnecessarily, with the only hope to live in a manner dictated by the mass media.
Ο Αϊνστάιν είπε κάποτε πως χειρότερο κακό από τους διεφθαρμένους ανθρώπους, προκαλούν οι έντιμοι που σωπαίνουν. Γι' αυτό καλό θα ήταν να λέει κανείς τα πράγματα με τ' όνομά τους. Πληρώνοντας πολύ ακριβά το τίμημα αυτού του πάθους για την Ελλάδα, όσοι από εμάς το έχουμε φυσικά, αναρωτιόμαστε πως αφήσαμε να καταστραφούν σημαντικά προνόμια της ζωής μας: ο πολιτισμός μας, η παράδοσή μας, το φαγητό, η μουσική μας, η αρχιτεκτονική ενός λαού που παρέδωσε κάποτε στην ανθρωπότητα εξαίρετα κτίσματα υλοποιημένης σοφίας. Είναι απορίας άξιο πως απαρνηθήκαμε ως κατώτερο οτιδήποτε ελληνικό και το αντικαταστήσαμε με την κουλτούρα άλλων λαών. Κι αυτό είναι κακό, όχι γιατί η κουλτούρα των άλλων λαών είναι υποδεέστερη της δικής μας. Αλλά γιατί εμείς απαρνηθήκαμε τις ρίζες μας ανελέητα και αναίτια, με μοναδική προσδοκία να ζήσουμε με ένα τρόπο που υπαγόρευαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
"Inside the church of St. George" - photo by Ismini Karali
"View from the roofs of the upper town" - photo by Ismini Karali
Thus, a whole people forgot to speak and write the language, eating the food of their fatheσr, enjoy themselves the Greek way and thinking with what we call "Greek thought". The result was a slow and steady degradation, to describe it with style... When the culture sidelined from cheap spectacles, the wear occurs. Primarily in thinking, in lifestyle and of course after that what ever can follows such a decline.
Deep within, the Greeks know the truth. They know that their weak resistance to the temptation was the cause that ledthem to an impasse.I Fear and dread of myself when it tries to invent excuses for its failures. When attempting to load the mistakes of others and to wear the mask of the victim. I would not want this to happen to myself let alone my people but to any human on the planet.
Έτσι, ένας ολόκληρος λαός ξέχασε να μιλάει και να γράφει τη γλώσσα του, να τρώει το φαγητό των πατέρων του, να γλεντάει με τον ελληνικό τρόπο και να σκέπτεται με αυτό που αποκαλούμε "ελληνική σκέψη". Το αποτέλεσμα ήταν αργά και σταθερά η αποδόμηση, για να το χαρακτηρίσω κομψά. Όταν ο πολιτισμός παραγκωνίζεται από φθηνά θεάματα, επέρχεται η φθορά. Στον τρόπο σκέψης πρωτίστως, στον τρόπο ζωής κατόπιν και φυσικά σε ότι μπορεί να ακολουθήσει μια τέτοια παρακμή.
Βαθιά μέσα τους οι Έλληνες γνωρίζουν την αλήθεια. Γνωρίζουν πως είναι οι δική τους αδύναμη αντίσταση στον πειρασμό που τους οδήγησε σε αδιέξοδο. Φοβάμαι και τρέμω τον εαυτό μου όταν επιχειρεί να εφεύρει δικαιολογίες για τις αποτυχίες του. Όταν αποπειράται να φορτώσει τα λάθη του σε άλλους και να φορέσει το προσωπείο του θύματος. Δεν θα το ήθελα να συμβαίνει στον εαυτό μου πόσο μάλλον στο λαό μου αλλά και σ' οποιονδήποτε άνθρωπο στον πλανήτη.
"Playing like kids" - photo by Ismini Karali
"On the narrow roads" - photo by Ismini Karali
The center of the capital of Greece suffered from abuse lately from the protests of the local population against the government's austerity policy. Of course our magnificent monuments are still standing at their place, the large luxury hotels are still working well, the beautiful picturesque neighborhood, the famous nightlife of the city that never sleeps are still lively, the expensive south and north suburbs live at theιr own rythms, the juvenile fashionable districts where all the new things happen. Athens before the crisis was an incredibly modern city.
Το κέντρο της πρωτεύουσας της Ελλάδας υπέστη κακοποίηση πολλές φορές τον τελευταίο καιρό από τις διαδηλώσεις του ντόπιου πληθυσμού ενάντια στην πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης. Φυσικά τα υπέροχα μνημεία μας εξακολουθούν να στέκονται στη θέση τους, τα μεγάλα, πολυτελή ξενοδοχεία ακόμη δουλεύουν καλά, οι ωραίες γραφικές γειτονιές,η περίφημη νυχτερινή ζωή της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ είναι ακόμα ολοζώντανη, τα ακριβά προάστια του βορά και του νότου ζουν στους δικούς τους ρυθμούς, οι νεανικές μοντέρνες συνοικίες όπου συμβαίνουν όλα τα καινούργια πράγματα. Η Αθήνα πριν την κρίση ήταν μια απίστευτα μοντέρνα πόλη.
"Arvanitia" - photo by Ismini Karali
"View from the wall of the fortress" - photo by Ismini Karali
My foreign friends ask me if it's dangerous to visit Greece. I want to laugh, but I can not. For what danger they speak; Here is one of the most beautiful places in the world to live. Yes, I know, TV and newspapers say the opposite.And we do not do anything to reverse it. We remain silent. Consumed in eternal psychoanalysis and philosophy with a coffee in our hand, talking with our friends about the political situation around us and how it affects our lives.
Με ρωτάνε ξένοι φίλοι μου αν είναι επικίνδυνα να επισκεφθούν την Ελλάδα. Θέλω να γελάσω, αλλά δεν μπορώ. Για ποια επικινδυνότητα μου μιλάνε? Εδώ είναι από τα ωραιότερα μέρη στον κόσμο για να ζει κανείς. Ναι, ξέρω οι τηλεοράσεις και οι εφημερίδες λένε το αντίθετο. Κι εμείς δεν κάνουμε τίποτα για να το ανατρέψουμε αυτό. Σωπαίνουμε. Αναλωνόμαστε σε μια αιώνια ψυχανάλυση και φιλοσοφία με ένα καφέ στο χέρι για την πολιτική κατάσταση γύρω μας που επηρεάζει τη ζωή μας.
"Knocker on an old door" - photo by Ismini Karali
"House of the upper Old neighborhood" - photo by Ismini Karali
Not one of us tries do something about it. If only to defend the beauty of this Light over our land.
Lived here at Nafplion for the last three years, in this small town, I had the opportunity to understand in depth the Greeks.You see, all are leveled at the capital, consolidated, lost in the simulation under expensive clothes and cars. I realized that forward thinking does not belong to the arsenal of my countrymen. The need for innovation and forward thinking has almost lost. With a few notable exceptions of course, who are persecuted as the witchesdid in the Middle Ages, if they dare to express their individuality. Not of course with physical tortures, but with isolation and social exclusion.
Χωρίς κανείς από εμάς να κάνει κάτι γι' αυτό. έστω και για να υπερασπιστεί την ομορφιά αυτού του Φωτός πάνω από τη γη μας.
Ζώντας εδώ και τρία χρόνια στην μικρή αυτή πόλη, μου δόθηκε η ευκαιρία να καταλάβω τους Έλληνες σε βάθος. Βλέπετε στην πρωτεύουσα όλα ισοπεδώνονται, ενοποιούνται, χάνονται μέσα στην εξομοίωση κάτω από ακριβά ρούχα και αυτοκίνητα. Αντιλήφθηκα ότι η προοδευτική σκέψη δεν ανήκει στο οπλοστάσιο των συμπατριωτών μου. Η ανάγκη για καινοτομία και ανατρεπτική σκέψη έχει σχεδόν χαθεί. Με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις φυσικά, που διώκονται όπως οι μάγισσες το Μεσαίωνα εάν τολμήσουν να εκφράσουν την διαφορετικότητά τους. όχι φυσικά με βασανιστήρια, αλλά με απομόνωση και κοινωνικό αποκλεισμό.
"Beautiful buildings of the old city"
"Old house of the upper town" - photo by Ismini Karali
In my country, for many, many was more important the car you drove, the watch you wore in your hand, the bag you held. Even now, in this situation, I have the impression that those who still have some financial comfort, attempt to impersonate that still they live quite untouched by the crisis.
However, this is not a financial crisis but a crisis of values not of a small country, but of the population of an entire planet, that it must decide to stop consuming whatever they sell to it, with the promise of fullfilling all its dreams.
Στη χώρα μου ήταν περισσότερο σημαντικό το αμάξι που οδηγούσες, το ρολόι που φορούσες στο χέρι σου, η τσάντα που κρατούσες. Ακόμα και τώρα, εν μέσω κρίσης, μου δίνεται η εντύπωση ότι αυτοί που έχουν ακόμα μαι κάποια οικονομική άνεση, επιχειρούν να παραστήσουν πως εξακολουθούν να ζουν ανέγγιχτοι από την κρίση.
Ωστόσο, πρόκειται για κρίση αξιών όχι μιας μικρής χώρας, αλλά ενός ολόκληρου πλανήτη, που πρέπει ν' αποφασίσει να πάψει να καταναλώνει ότι του πουλάνε με την υπόσχεση της πραγματοποίησης όλων των ονείρων του.
"The Big road at the centre of Nafplion" - photo by Ismini Karali
"Fallen fire" - photo by Ismini Karali
For the moment, my only opportunity to defend the Light of my country, which is the Light of the whole world as the Light of every place on Earth, I quote a few amateur photos of a small but historically glorious and beautiful city in which I live. I am naturally an alien here, but for me there is no such thing as a foreign place or mine. The whole planet is very dear to me, and I feel the duty to respect it. I wish many things will be different in this town.
Αυτήν τη στιγμή, η μοναδική μου δυνατότητα να υπερασπιστώ το Φως της πατρίδας μου, που είναι το Φως του κόσμου όλου, όπως και το Φως κάθε τόπου πάνω στη Γη, σας παραθέτω μερικές ερασιτεχνικές φωτογραφίες από την μικρή, αλλά ιστορικά ένδοξη και πανέμορφη πόλη στην οποία ζω. Είμαι φυσικά μια ξένη εδώ, αλλά για μένα δεν υπάρχει ξένο και δικό μου. Όλος ο πλανήτης μου είναι αγαπητός και νοιώθω την υποχρέωση να τον σεβαστώ. Θα ήθελα πολλά πράγματα να ήταν αλλιώς σ' αυτήν την πόλη.
"Deserted I " - photo by Ismini Karali
"Deserted II" - photo by Ismini Karali
I often climb at Palamidi, the castle that looms over the city and plan with the eye of a hopeless romantic architect, an utopic city so different from the one Isee infront of me. I try to erasethe ugly newbuilt houses of the new district of the town, try to disappear the trash, I design a big harbor with all the possible and modern amenities, nice schools for children, sports establishments and cultural centers and of course a bikeway along the coast. Ι also make the plans of an observatory for the endemic birds in the swamp. And many others that make me smile happily. I suppose this is the madness of Designer..
Συχνά ανεβαίνω στο Παλαμήδι, το κάστρο που δεσπόζει πάνω από την πόλη και σχεδιάζω με το μάτι ενός αθεράπευτα ρομαντικού αρχιτέκτονα μια ουτοπική πόλη, πολύ διαφορετική απ' αυτή που βλέπω ν'απλώνεται μπροστά μου. Σβήνω τα νεομοντέρνα σπίτια της καινούργιας πόλης, εξαφανίζω τα σκουπίδια, φτιάχνω ένα μεγάλο λιμάνι με όλες τις σύγχρονες ανέσεις, ωραία σχολεία για τα παιδιά, αθλητικές εγκαταστάσεις και πολιτιστικά κέντρα κι ένα ποδηλατόδρομο καταμήκος της ακτής. Κάνω τα σχέδια ενός παρατηρητηρίου των ενδημικών πουλιών στο βάλτο. Και πολλά άλλα που με κάνουν και χαμογελάω ευχαριστημένη. Υποθέτω ότι αυτή είναι η τρέλα του Designer..
"The building of restaurant Hellas at Syntagma square" - photo by Ismini Karali
"Last look at the city from the walls" - photo by Ismini Karali
Υes, I know, it could be argued that with ones imagination can anybody says whatever he wants. Besides, how can ever a strange is possible to change the place that hosts him?
But the imagination is more important than knowledge, from it everything begins. As for the other, it all started on this planet with a simple thought of someone who wanted to ..
No matter who he was.It is enough that he wanted.
Ναι, ξέρω, θα μπορούσε να πει κανείς ότι με τη φαντασία μπορεί κανείς να λέει ότι θέλει. Άλλωστε τι λόγος πέφτει σε μια ξένη να θέλει να αλλάξει τον τόπο που τη φιλοξενεί?
Μα η φαντασία είναι σπουδαιότερη από τη γνώση, απ' αυτήν βλέπετε ξεκινάνε όλα. Όσο για το άλλο, όλα ξεκίνησαν πάνω στον πλανήτη αυτό με μια απλή σκέψη κάποιου που ήθελε να..
Δεν έχει σημασία ποιος ήταν. Φτάνει που θέλησε.
If you want to learn more about Nafplion, the first capital of Greece, visit:
http://www.nafplio-tour.gr/
http://www.nafplio.gr/
No comments:
Post a Comment